Masz bogate i ujmujące wnętrze? To nie pomoże, jeśli fizycznie jesteś nieatrakcyjny. Badania pokazują, że trzeba najpierw urzec kobietę ciałem. Co ciekawe, panie najpierw twierdzą, że wystarczy charakter…

Przy wyborze mężczyzny kobiety przywiązują dużą wagę do wskaźników atrakcyjności fizycznej, przy czym młode kobiety są bardziej wybredne niż ich matki – czytamy na łamach „Evolutionary Psychological Science”. Naukowcy z Eastern Connecticut State University (USA) zapytali 80 kobiet w wieku od 15 do 29 lat oraz ich matek, co najbardziej cenią w mężczyznach. Wszystkie odpowiedziały, że u mężczyzn najważniejsze są cechy charakteru, np. życzliwość i postawa pełna szacunku, i zadeklarowały, że usposobienie jest dla nich znacznie istotniejsze niż wygląd fizyczny. Wyniki eksperymentu zaprzeczyły jednak tym deklaracjom.

Badacze pokazali kobietom profile trzech mężczyzn różniących się między sobą pod względem atrakcyjności fizycznej i zapytali, z którym z panów uczestniczki umówiłyby się na randkę (lub wybrały na partnera dla swojej córki). Jeden z kandydatów był opisany jako pełen szacunku, godny zaufania i uczciwy; drugi jako przyjacielski, niezawodny i dojrzały; a trzeci jako przyjemny z usposobienia, ambitny i inteligentny.

Okazało się, że dla kobiet biorących udział w badaniu najważniejszym kryterium wyboru potencjalnego partnera była atrakcyjność fizyczna. Mężczyźni z pozytywnymi cechami charakteru byli uznawani przez uczestniczki za godnych uwagi tylko wtedy, gdy zaliczali się do grupy bardzo lub umiarkowanie przystojnych. Panowie posiadający czarujące wnętrze, ale nie mogący się poszczycić „powalającym” wyglądem, nie cieszyli się uznaniem jury i przeważnie nie mogli liczyć na romantyczną kolację we dwoje.

„Wygląda na to, że określony poziom atrakcyjności fizycznej jest czynnikiem niezbędnym zarówno dla córek, jak i ich matek” – komentuje Madeleine Fugère, koordynatorka badania.

Wyniki pokazały, że matki były dla poszczególnych kandydatów nieco bardziej łaskawe niż córki. Przy wyborze zazwyczaj kierowały się wyglądem, ale dawały też szansę mężczyznom, którzy byli niezbyt atrakcyjni, ale wyróżniali się pod względem usposobienia. Córki stosowały bardziej rygorystyczne kryteria i od razu odrzucały nieapetycznych panów.

„Oznacza to, że młode kobiety i ich matki mają inny pogląd na to, co stanowi minimalny akceptowalny poziom atrakcyjności fizycznej, przy czym matki przyjmują mniej surowe standardy niż ich córki” – dodaje Fugère.

Źródło: PAP – Nauka w Polsce