Niezwykłe szwajcarskie badanie sugeruje, że u mężczyzn obszar mózgu odpowiedzialny za nagrody jest bardziej aktywny, gdy są samolubni. U kobiet – gdy działają na rzecz drugiej osoby. Jaki z tego wniosek?

Neurologowie z University of Zurich postawili kobiety i mężczyzn przed prostym zadaniem. Każda osoba otrzymała określoną sumę i miała za zadanie zdecydować, czy i jaką częścią podzieli się z drugą osobą. W tym czasie aktywność umysłowa wszystkich badanych była obserwowana.

Tu pojawia się pierwszy zdumiewający wniosek: mężczyźni są bardziej samolubni. Rejon prążkowia, odpowiedzialny w naszym mózgu za nagrody (tzw. ośrodek przyjemności), był bardziej aktywny, gdy mężczyźni nie dzielili się z drugą osobą lub dawali mniej. U kobiet było odwrotnie – otrzymywały silniejszą dawkę przyjemnych uczuć, gdy dawały więcej.

Druga faza eksperymentu: naukowcy sztucznie zakłócili pracę ośrodka przyjemności w mózgu poprzez podanie uczestnikom pewnej substancji. Ku ich zdziwieniu, efekt był lustrzany: przy zaburzonej pracy prążkowia kobiety były bardziej samolubne, a mężczyźni hojniejsi. Tak wyraźnego kontrastu nie oczekiwano.

Co z tego wynika?

Ośrodek nagrody w mózgu powstał ewolucyjnie, by nagradzać mózg za działania korzystne dla organizmu. Można by więc pokusić się o hipotezę, że mężczyźni ewolucyjnie są nastawieni na zachowania samolubne, podczas gdy kobiety mają rolę tych dbających o innych ludzi, bardziej prospołecznych. Ale taka hipoteza byłaby najpewniej błędna.

Jak tłumaczy dr. Alexander Soutschek, przyczyna różnic między płciami leży w tym, czego uczymy się w życiu. – Ośrodki przyjemności i nauki w naszych mózgach działają w ścisłej współpracy. Badania empiryczne dowodzą, że w naszej kulturze dziewczynki nagradzane są pochwałami za zachowania ukierunkowane na innych, co sugeruje, że ośrodek przyjemności uczy się nagradzać je za właśnie takie zachowania. To z kolei wskazuje, że decydującą rolę ma kultura i to, jakie są w danej kulturze oczekiwania społeczne wobec kobiet i mężczyzn – wyjaśnia badacz.

Jego słowa znajdują potwierdzenie w innych tego typu badaniach prowadzonych w innych kręgach kulturowych, gdzie wyniki są znacząco inne.

Źródło: Nature Human Behaviour