W kwestii diagnostyki glejaków ciągle wiele jest jeszcze do zrobienia. Szczególnie, że to jeden z tych obszarów, w których od kilku lat niewiele się dzieje. W najbliższym czasie mają się jednak pojawić nowe sposoby leczenia tego nowotworu

Glejak to nic innego jak rodzaj nowotworu, który występuje rzadko i może mieć różny stopień złośliwości. Swoje źródło ma on w komórkach glejowych, a więc tych odpowiadających za odżywianie i ochronę neuronów.

Najbardziej niepokojące wydaje się być natomiast to, że mimo ciągłego rozwoju w zakresie onkologii nic w kwestii glejaków się nie zmienia. Podobnie jest z rakiem trzustki. Są te dwa nowotwory, w których postęp naukowy nie jest zauważany. Tę lukę zauważyli twórcy projektu „Diagnostyka glejaków na podstawie wolnokrążącego DNA guza” (GLIOMED). Pomysł został doceniony i dostaną oni blisko 10,5 mln zł dofinansowania w ramach programu „Profilaktyka i leczenie chorób cywilizacyjnych” Strategmed. Badacze na czele ze Śląskim Uniwersytetem Medycznym w Katowicach biorą się zatem ochoczo do pracy i już mają plany na to, jak poprowadzić badania.

W ramach projektu planowane jest m.in. opracowanie kompleksowego testu opartego na analizie materiału pobranego z guza oraz próba opracowania „liquid biopsy” opartej o analizę wolnokrążącego DNA guza we krwi. Byłoby to zarazem bezpieczniejsze dla chorych, niż obecnie stosowane metody diagnostyczne, jak i pozwoliłoby zgromadzić bardziej wiarygodne informacje o nowotworze.

Do tego chcą także dokonać kompleksowej charakterystyki genomu, transkryptomu guza i zastosować hodowlę 3D glejaka in vitro. Ma to nastąpić między innymi w środowisku hipoksji, czyli niedoboru tlenu. Taka sytuacja występuje w miarę rozrostu guza w mózgu. Glejak adaptuje się do niej, co jeszcze utrudnia leczenie. Jeśli ten plan się powiedzie, medycyna zyska świetną możliwość testowania nowych leków.

Wygląda zatem na to, że w najbliższych latach pacjenci borykający się z glejakiem będą mogli zmierzyć się z nim w znacznie łatwiejszy sposób niż ma to miejsce obecnie.

Źródło: www.naukawpolsce.pap.pl