W obiegu funkcjonuje wiele mitów żywieniowych. Przykładem niezbyt może groźnego, lecz szeroko rozpowszechnionego mitu dietetycznego, jest np. twierdzenie, że surowy pomidor i ogórek tworzą “niezdrowe” połączenie, którego lepiej unikać. Jak jest naprawdę?

Pomidory i ogórki należą do najczęściej spożywanych świeżych warzyw w naszym kraju. Według danych GUS pomidory dominują – ze spożyciem wynoszącym około 10 kg/osobę/rok. Ale tuż za nimi plasują się ogórki z wynikiem nieco ponad 6 kg/osobę/rok.

Należy się z takiego stanu rzeczy cieszyć, bo pomidor to warzywo o znaczącej zawartości m.in. witaminy C (około 13,7 mg/100 g produktu). Z kolei ogórek doceniany jest przez dietetyków za wyjątkowo niską kaloryczność (12kcal/100 g), a w formie nieobieranej także za znaczącą zawartość witaminy K.

Dlaczego zatem ich łączenie w jednym posiłku budzi kontrowersje? 

„Zawarta w ogórku askorbinaza – związek z grupy enzymów utleniających – cechuje się działaniem dezaktywującym witaminę C w optymalnym dla niego (pH 5,6) środowisku. Enzym ten uwalnia się i aktywuje na skutek niszczenia struktury komórkowej, tj. krojenia, szatkowania produktu” – czytamy na stronie internetowej Narodowego Centrum Edukacji Żywieniowej.

Ale specjaliści NCEŻ jednocześnie podkreślają, że efekt działania askorbinazy jest z reguły krótkotrwały, ponieważ enzym ten po spożyciu rozkłada się w przewodzie pokarmowym na aminokwasy, gdzie nie zagraża już spożytej witaminie.

Dietetycy podpowiadają też, że efekt działania askorbinazy można zmniejszyć poprzez obniżenie wartości pH posiłku. Jak to zrobić? Wystarczy dodać do potrawy np. soku z cytryny, limonki lub octu balsamicznego.

Ponadto, warto wiedzieć, że na niską stabilność witaminy C i jej ewentualne straty, wpływa nie tylko zawarta w ogórku askorbinaza, lecz również wiele innych czynników, takich jak np. tlen atmosferyczny, promieniowanie ultrafioletowe, podwyższona temperatura czy obecność metali ciężkich.

„Skupiając się zanadto na ‘zakazanym’ połączeniu pomidora i ogórka, możemy wyrządzić sobie więcej krzywdy niż pożytku. Spożywanie odpowiedniej ilości oraz różnorodności warzyw i owoców pozwala łączyć w diecie pomidora z ogórkiem” – konkludują eksperci NCEŻ i podają przykłady tradycyjnych sałatek z różnych krajów Europy, w których takie połączenie jest od dawna praktykowane, bez żadnych ograniczeń, kontrowersji i wyrzutów sumienia (np. sałatka szopska czy sałatka grecka).

Można się też dziwić dlaczego całe odium opisywanej reakcji chemicznej spadło akurat na duet pomidora z ogórkiem? Przecież w praktyce, niepożądane działanie askorbinazy może dotyczyć bardzo szerokiej grupy, niejednokrotnie bardziej obfitujących w witaminę C warzyw sałatkowych, np.: papryki, jarmużu, brokuła, kalafiora, kapusty czy kalarepy.

Źródło: Zdrowie.pap.pl